Een zacht getik en een voorzichtig opengaande deur halen me uit mijn slaap. Ik lig ziek op bed. Met enige tegenzin kijk ik lodderig op. “Ah, je bent wakker!” concludeert manlief en hij gaat los.
“Dat hoveniersbedrijf dat hier weleens op de hoek bezig is heeft volgens mij een contract met zo’n beetje heel de straat,” laat hij weten. “Laatst zag ik hem ook al bij Maurice en nu weer bij Ralph. Misschien moeten wij ze ook maar eens inhuren.”
“Jaaah…”
“Ja! Schoffelen, snoeien, je weet wel.”
“Uhu.”
“Handig toch? Hoeven we het zelf niet te doen! Da’s makkelijk.”
“Nou.“
“Ja toch? Lijkt me wel een goed idee! Vind je niet?”
“Hmmm…”
Demonstratief sluit ik opnieuw mijn ogen. Helaas wordt de hint niet opgepikt.
“De eigenaar van dat hondje waar Nikki zo’n hekel aan heeft, die wil zijn hond echt dood hebben volgens mij.”
“O?”
“Ja, hij had hem vastgebonden aan een paal, in de zijstraat bij de school, en daar alleen achtergelaten.”
“Hmmm.”
“Ik kwam er met Nikki op een halve meter afstand langs. Eerder kon ik hem niet zien. Gelukkig had ik Nikki goed vast, want ze werd helemaal gek.”
“O jee.”
“Hij van de zwarte labrador kwam ook langs op de fiets met zijn kinderen, hoe heet hij ook alweer?”
“Stephan.”
“Stephan, ja. Hij moest wel lachen. Nikki was nog heel erg boos aan het grommen.”
“Uhu.”
Ik draai me weer op mijn zij. De non-verbale boodschap die hieruit zou moeten spreken: ik ga weer slapen.
“Eneco belt jou volgende week met een aanbieding.”
Ik rol weer op mijn rug en open een oog voor de helft. “Hoezo?”
“Ze hebben net gebeld. Ik heb gezegd dat ze hun aanbieding maar op de mail moeten zetten. Dat doen ze en dan bellen ze jou volgende week.”
“We hebben al een driejarig contract bij een andere leverancier.”
“O. Maar ik weet niet wanneer die afloopt.”
“We hebben die een paar weken geleden afgesloten.”
“Nou, dan moet je ze dat maar vertellen als ze je bellen.”
“Je weet toch dat ik zulke telefoontjes altijd afwimpel?”
“Nou ja. H, sorry, we zijn wel gezellig aan het kletsen en zo, maar ik moet nu echt weg hoor. Ik heb een vergadering en ik ben al laat.”
Huh?
