In de eerste speciaalzaak mochten we matrassen testen. Hoewel liggen onder mijn hobby’s te scharen valt bleek liggen met een missie weinig relaxed, en jezelf in je reguliere slaaphouding manoeuvreren onder het toeziend oog van de salesafdeling had iets vreemd intiems. We mochten een aantal matrassen testen zonder te weten waar we op lagen. Dit om niet gehinderd te worden door enige voorkennis. De laatste serie bestond uit een zachte, gemiddelde en harde variant. Het deed me denken aan een zeker sprookje en geheel volgens het boekje ging manlief als Papabeer voor de harde versie. Ik voldeed niet geheel als Mamabeer want ik vond net als Babybeer de zachte matras te zacht en ging voor gemiddeld. We bleken beiden een voorkeur te hebben voor deze matrassen, die uiteraard de duurste bleken te zijn. Gedesillusioneerd verlieten we de winkel. Ons budget was niet toereikend. Over de tip van de verkoopster om voorlopig alleen matrassen te kopen en pas later de rest (alsof we geen andere bestemming wisten voor eventueel toekomstig spaargeld) moesten we toch echt een nachtje slapen. In ons oude bed.
En wetenswaardigheid hadden we in ieder geval meegekregen. Een pocketveringmatras en een lattenbodem gaan niet samen, vanwege de ruimtes tussen de latten. Goed om te weten.
De volgende dag stapten we een andere zaak binnen. Wij legden onze wensen en lichamelijke klachten voor (het oude bed ging inmiddels precies een half leven mee – de rekenaar onder ons weet nu dat het lijf niet geheel soepel meer is) en de verkoper wees ons de voor ons ideale matras aan. We kenden inmiddels de procedure en lieten ons in foetushouding op de matrassen ploffen, waarna ik gewillig mijn wervelkolom liet betasten zodat mij verteld en manlief getoond kon worden dat deze geheel recht liep en deze matras derhalve geschikt voor me was. Hetzelfde bleek voor mijn wederhelft. Het moet gezegd; het liggen was zalig. Met enige schroom wierp ik hakkelend ons budget op. ‘Geen probleem, daarvoor heeft u zelfs een elektrisch verstelbaar bed,’ kregen wij tot onze verrassing te horen. Op zoek naar de ombouw. Na een paar ‘wel leuks’ en ‘wel aardigs’ zag ik een prachtige ombouw. Ik had nog niets gezegd of manlief slaakte al verrukte kreten. Ombouw, check! De offerte werd gemaakt en we bleven binnen het budget. Een extra lang bed en ook nog elektrisch verstelbaar. Het enthousiasme was groot, maar we gingen toch nog even – retteketet – naar de volgende winkel.
Had ik al vermeld dat het matras een pocketveringmatras was en de bodem een lattenbodem? Maar uhm… dat kan toch niet? Jawel hoor, zo leerden wij ditmaal, als er maar een antislipmat tussen ligt. Goed om te weten.
In winkel 3 gingen wij als volleerde bedzoekers op diverse matrassen liggen en lieten onze wervelkolom bekijken. Er bleek in deze winkel maar n matras te zijn dat ons beviel. Prijsklasse als in winkel 1. In recordtijd waren we terug bij winkel 2.
Had ik al vermeld dat ik in winkel 3 had gevraagd of een pocketveringmatras op een lattenbodem kon? Ja, dat kon, zo leerden wij nu, geen enkel probleem, ook zonder antislipmat. De ruimtes in de lattenbodem waren klein genoeg.
Inmiddels hebben we ons nieuwe bed. En ik moet zeggen, we komen er haast niet uit. Naar bed gaan is weer een feestje. En dus… do not disturb…
Rest nog n vraag. Gaan een pocketveringmatras en een lattenbodem nu wel of niet samen?
