Dat is alles wat de achterflap van Overkill verteld en als dat niet nieuwsgierig maakt, dan weet ik het ook niet meer. Voor mij heeft het in elk geval gewerkt, want ik heb twee eerder uitgezochte titels teruggelegd, omdat dit het boek was dat ik in de vakantie wilde lezen.
Esther en Berry Verhoef schrijven af en toe samen onder de schrijversnaam Escober. De n begint met een hoofdstuk, de ander schrijft het volgende hoofdstuk en zo wisselen ze elkaar af. En dat doen ze zonder goed te weten wat de ander voor ideen heeft voor het verloop van het verhaal. Zullen ze elkaar daardoor vaak verrassen met een nieuwe wending?
Het is lastig om heel uitgebreid te vertellen waar het boek over gaat, omdat ik dan al snel te veel verklap. En dat is zonde, want de onverwachte wendingen maken het juist zo leuk om door te lezen.
Er wordt in korte tijd een verkrachter, een moordenaar en een pedofiel vermoord. De pedofiel op een gruwelijke wijze. Zijn moordenaar wil duidelijk een signaal afgeven.
De slachtoffers hebben maar weinig met elkaar gemeen. Alleen dat ze niet door justitie gestraft zijn. Iemand heeft alsnog voor hun (doods)vonnis getekend?
Het boek begint wat onduidelijk. Achter elkaar worden er nieuwe personages voorgesteld en wisselt het van perspectief. Wie een boek vanaf bladzijde n wil kunnen volgen, zal het waarschijnlijk aan de kant leggen. De volhouders zullen worden beloond en alleen de echte puzzelaars vullen de ontbrekende informatiestukjes in voordat de schrijvers er zekerheid geven.
Een verrassend, toegankelijk en spannend verhaal met een (mogelijk) onbevredigende maar overtuigende ontknoping.
