Wat natuurlijk al jaren een hot issue is, is het bepalen van het modebeeld door bepaalde tijdschriften en modemerken. Een wespentaille, maatje 36 of kleiner, met een prachtig gezichtje en mooi glanzend haar. Ik vertel je hier natuurlijk niks nieuws. Ik kan heel makkelijk lak hebben aan die tijdschriften: ik ben nou eenmaal niet zo, en so be it. Wie zijn die merken en die tijdschriften eigenlijk, om mij te vertellen hoe ik eruit moet zien en wat ik moet dragen?
Haute couture is niet aan mij besteed
Nee hoor, dat boeit me niet. Ik loop die tijdschriften lachend voorbij en haute couture is toch niet aan mij besteed. Vind het vaak niet eens mooi en het lijkt me ook vaak niet draagbaar. Ik draag lekker wat ik zelf wil en wat ik zelf mooi vind.
Ik kan meiden die zichzelf zijn alleen maar aanmoedigen, ook al is het niet mijn smaak. Wat doet mijn smaak er toe, voor andere mensen? Houd jij van gothic? Wie ben ik dan om er iets van te vinden? Ik houd niet van flared jeans, maar het is nu mode en veel meiden lopen er in. Moeten ze lekker zelf weten! Ze dragen wat ze leuk vinden en dat kan ik alleen maar toejuichen.
Je bepaalt je eigen regels
Ik zou het zo fijn vinden als we elkaar wat meer in elkaars waarde zouden laten. Dat je niet afgemaakt wordt voor je ‘afwijkende’ smaak. Want wie bepaalt de regels? Je bepaalt je eigen regels! *met vuist op tafel sla*
Natuurlijk is het niet altijd zo zwart-wit en is het niet altijd even makkelijk. Op onzekere dagen voelen we ons sneller veroordeeld en is het erg makkelijk om mee te gaan in ‘wat hoort’. Maar probeer eens helemaal je eigen ding te doen. Al is het maar een dag. Je zal merken hoe bevrijdend het voelt.
