Met name de (hoog)gevoelige en meer begaafde kinderen zijn snel geneigd zich aan te passen. Ze willen immers iedereen tevreden houden en willen niet opvallen of anders zijn dan de rest.
Zo kwam er eens een kleuter, die thuis de mooiste tekeningen tekent, thuis van school met een krastekening. Toen de moeder van deze kleuter met opgetrokken wenkbrauwen vroeg wat er op de tekening stond antwoorde de kleuter met een zelfingenomen blik, een achtbaan, dat zie je toch! Opgelost, dacht deze begaafde kleuter. Er is hier duidelijk spraken van onderpresteren.
Een ander verhaal van een kind dat geen peren lust, is mij ook bijgebleven. Tijdens een bezoek aan opa en oma, werd haar gevraagd of ze een peer lustte. Hoewel zij peer vies vond, nam ze de peer aan en begon te eten. Ze wilde haar oma niet teleur stellen.
In beide voorbeelden zetten de kinderen hun eigen belang aan de kant. Verbreken als het ware een stukje van de verbinding met zichzelf. Hoe meer ze het contact met zichzelf verliezen, hoe moeilijker het voor hen wordt zich staande te houden in een wereld die hen overweldigd. Ze raken snel overprikkeld wat kan leiden tot allerlei klachten. Denk aan slaapproblemen, concentratieproblemen, een te vol hoofd hebben, piekeren, enge dromen, angstig zijn, onderpresteren en boosheid. Ook kan het zich uiten in lichamelijke klachten of ziek zijn. Zoals het krijgen van een koortslip, klagen over buikpijn en hoofdpijn.
Als moeder van twee prachtige hooggevoelige kinderen ben ik mij gaan verdiepen in hooggevoeligheid. De gevoeligheid van onze twee kinderen heeft mij de afgelopen jaren veel inzicht gegeven in mijn eigen gevoeligheid. Keer op keer raken zij met hun kleine schattige vingertje mijn ziel, mijn binnenste. Net zolang tot ik wel moest toegeven dat mijn aanpassingsstrategie mij aan het uitputten was. Ik kon het niet meer. En sterker nog ik WILDE het niet meer! Ik wilde mijzelf niet langer in allerlei bochten wringen. Ik wilde gewoon mezelf zijn, doen wat ik het allerliefste doe. En hoe eng dat ook klonk, want wat vinden anderen hier van(?), ik ging het doen. Ik zocht mijn weg terug naar mijn eigen binnenste. Ik heb heel wat muren afgebroken om er te komen. Ik heb knopen doorgehakt, of liever gezegd touw uit de knoop gehaald, om het lijntje, de verbinding tussen mij en mijn binnenste weer helder te krijgen. Inmiddels heb ik het contact met mezelf weten te herstellen.
Ondertussen verdiepte ik mezelf meer en meer in hooggevoeligheid. Met name hooggevoeligheid bij kinderen. Ook wel hoogsensitieve kinderen, of nieuwetijdskinderen genoemd. Ik ontdekte hoe ik kinderen contact kan laten maken met hun binnenste, hun kern, waardoor zij weer in balans komen en sterker in het leven staan wanneer dit te overweldigend voor hen is. Dit op een manier die kinderen aanspreekt, door te bewegen, door creatief bezig te zijn en aandacht te besteden aan ademhaling. Door hen zich er van bewust te maken dat je op verschillende plaatsen in je lichaam aanwezig kunt zijn. Dat je jezelf als ware kunt verplaatsen van je hoofd, naar je hart, of naar je buik.
Door het lichaam te vergelijken met een huis, is het mogelijk om jezelf in dit huis (je lichaam) te verplaatsen. Zo zou je wanneer je moeite hebt om in slaap te komen omdat je nog aan allerlei dingen ligt te denken, de deur van je Piekerzolder kunnen sluiten. De trap naar beneden kunnen nemen om daar op de beneden verdieping, in je buik, je allerfijnste plekje op te zoeken. Hierdoor kom je vanuit je hoofd terug in het centrum van je lichaam, je binnenste! Hier in je buik, op dat allerfijnste plekje in huis, je lichaam, maak je een verbinding met jezelf. Door te visualiseren, vertalen van gedachten naar beeld, is het mogelijk allerlei oefeningen te doen die jou en je hooggevoelige kind helpen weer in balans te komen. Zo leg ik kinderen uit dat ze hier op dat allerfijnste plekje in hun huis een lampje kunnen aansteken. Dit lampje gaat steeds feller schijnen, het verlicht je hele huis (lichaam) tot aan de zolder. Door alle ramen, deuren en kieren schijnt het licht naar buiten. Dit zorgt ervoor dat je huis ook aan de buitenkant verlicht is. Zoals we allemaal weten is de kans dat er bij je wordt ingebroken minder groot wanneer je de boel in en om het huis verlicht. Dit geldt ook voor je lichaam! Het beschermt je tegen prikkels van buitenaf.
Wil je graag meer lezen over visualiseren, jezelf beschermen en je hoofd leegmaken, bekijk deze blog dan eens: ‘De kracht van verbeelding.’ Het vertelt je wat meer over wat visualiseren is en wat het doet. Inclusief een mooie oefening voor jezelf of je kind. Het voorlezen van een visualisatie verhaaltje is ook meteen een stukje quality time met je kind!
